นึกย้อนอดีดไป ตู้เสื้อผ้า ตู้แรกที่เคยถอดประกอบ เป็นตู้เสื้อผ้าไม้สักแบบโบราญ จำได้ว่าใช้สว่านไขไม่ได้ ตู้เค้าใช้สกรูปากแบนยิงประกอบไว้ ซื่งดอกไขควงปากแบนที่ติดกับตัวสว่านดอกมันใหญ่กว่าตัวหัวสกรูที่ใช้ประกอบตู้ ก็เลยต้องไขมือกัน ซึ่งเป็นไขควงตัวเล็กปากมันคมกว่าเลยไขได้ ถอดเสร็จก็จะ ได้ชิ้นส่วนตู้ออกมาเป็นก้อนใหญ่ ชนิดที่ว่าเอาขึ้นรถแล้วใส่ของอย่างอื่นไม่ได้เลย ^^ เวลาประกอบก็เลยเปลี่ยนสกรูให้เป็นสกรูสี่แฉกแบบปัจจุบัน หลังจากนั้นก็เจอตู้ที่เราต้องถอดประกอบในรูปแบบต่างๆอีกหลายแบบ ทั้งตู้ไทย ตู้เทศ ทั้งยี่ห้อที่คุ้นหู และ ที่ไม่เคยได้ยินเลยก็มี ^^ เรียกว่าผ่านมือมาทุกแบบก็ว่าได้
พอดีมีประเด็นดาม่าเรื่องสว่านเสียเมื่อสองวันก่อน เสียระหว่างการทำงาน งานเข้าต้องไขมือกันเลยที่เดียว 555 ก็เลยนึกถึงตู้แรกที่เคยถอด ก็เลยมาเล่าให้ฟัง สว่านที่เราใช้เนี้ยเป็นสว่านไขควงไฟฟ้า ไม่ใช่แบบแบตเตอร์รี่ นานๆทีก็จะเจอ กรณีบ้านลูกค้าไม่มีไฟฟ้า ไฟดับ ที่ต้องใช้มือไขสกรูกัน 😅 กำลังคิดว่าจะจัดสว่านแบตฯสักอัน ^^ แต่ก็ติดตรงที่ว่า เอาขึ้นเอาลงรถมาชาจ์ตกัน เดี๋ยววันไหนมีถอดตู้ แล้วลืมหยิบขึ้นรถไป มันจะงานงอก สว่านที่ซื้อมาล่าสุดก็เลยยังใช้แบบไฟฟ้าเหมือนเดิม ^^ วันนี้นึกถึงประเด็นเรื่องอุปกรณ์ถอดตู้เลยไปค้นของเก่าๆ ที่ว่าเสีย มารื่อๆ ถอดๆ เปลี่ยนโน้นเปลี่ยนนี่ สรุปว่าใช้งานได้เฉย กลายเป็นว่ามีสว่านที่ใช้งานได้ตอนนี้ 3 ตัวเลย นึกเสียดาย ทำไม่ไม่จัดสว่านแบตฯไว้สักตัวนะ ไหนๆก็มีแบบไฟฟ้าติดรถไว้ตัวนึงแล้ว มีใครเค้ารับแลกสว่านเก่าไม๊นะ 555
แต่พอมานั่งนึกดู สว่านตัวเก่า สว่านตัวแรกสุดเลย มันเป็นแบบสองระบบ คือแบบ มีกระแทคเจาะกำแพงได้ และแบบไขควงธรรมดาในตัว แล้วแบบว่าหนักมากอะ ให้ความรู้สึก เหมือนเอี้ยก้วยใช้กระบี่หนัก 555 หลังๆมาก็เลย ลดขนาดลงมาเบาถนัดมือ เป็นแบบรุ่นไขควงอย่างเดียวไม่มีเจาะติดผนัง ก็เลยเกิดกิเลสอยากได้สว่านเจาะปูนไว้สักตัวอีก เห้อ!! 😛 ติดรถไว้บริการลูกค้าที่มีเจาะผนังติดกำแพงก็น่าจะดีนะ ^_~